การประเมินการเรียนการสอนรายวิชาฟิสิกส์พื้นฐาน หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต พุทธศักราช 2548 ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

Abstract

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษา (1) ความชัดเจนของเนื้อหา (2) ปัญหาและอุปสรรคในการเรียนการสอน และ (3) ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาฟิสิกส์พื้นฐาน (PHYS1101) หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต พุทธศักราช 2548 ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ผลการศึกษาด้วยการการสอบถาม การสัมภาษณ์อาจารย์ผู้สอนและนักศึกษา และการวิเคราะห์คะแนนสอบของนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชานี้ในภาคเรียนที่ 1/2549 พบว่า เนื้อหาวิชาที่ระบุไว้มีความชัดเจน ครอบคลุมเนื้อหาเบื้องต้นทั้งหมดของวิชาฟิสิกส์ แต่จัดเป็นปัญหาและอุปสรรคอย่างหนึ่งของการเรียนการอสนเพราะมีเนื้อหาวิชามีจำนวนมาก ไม่เหมาะสมกับช่วงเวลาเรียนที่มีการจัดการสอนแบบต่อเนื่อง 3 ชั่วโมงต่อครั้งต่อสัปดาห์ ที่ทำให้ผู้สอนและผู้เรียนมีความสนใจต่อการเรียนและการสอนน้อยลง ความหลากหลายของสาขาวิชาที่นักศึกษาสังกัดต่อห้องเรียน ความไม่เหมาะสมของห้องเรียน และสื่อ-อุปกรณ์การเรียน ก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่ง จากการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนพบว่าคะแนนเฉลี่ยของนักศึกษาแต่ละสาขามีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน นักศึกษาสังกัดสาขาวิชาฟิสิกส์มีผลสัมฤทธิ์ในการเรียนสูงสุด แต่เนื่องจากค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนเฉลี่ยในหลายสาขามีค่าสูง ทำให้ไม่อาจระบุได้ว่า “ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนขึ้นกับสาขาวิชาที่นักศึกษาสังกัด” และพบว่าคะแนนต่ำสุดที่มีค่าน้อยกว่าเกณฑ์คะแนน “E” กระจายอยู่ใน 11 สาขาวิชา จากทั้งหมด 15 สาขาวิชา แนวทางการแก้ปัญหาได้แก่การจัดสื่อและอุปกรณ์การเรียนการสอนที่ทันสมัยและเหมาะสม รวมทั้งจัดให้มีการเรียนที่เน้นสังกัปของเนื้อหาที่หลักสูตรได้กำหนดไว้