การจัดการเรียนรู้แบบโครงงานที่ใช้โรงเรียนและชุมชนเป็นฐานโดยเน้น การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาผลการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานที่ใช้โรงเรียน และชุมชนเป็นฐานที่เน้นการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักศึกษาสาขาวิชาการประถมศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน ที่ใช้โรงเรียนและชุมชนเป็นฐานที่เน้นการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ ดำเนินการวิจัยตามวงจรการวิจัย เชิงปฏิบัติการ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาได้มาโดยวิธีการเจาะจง เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาEED 3303 การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนประถมศึกษากับขุมชน ในภาคเรียนที่ 2/2561 จำนวน 59 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้แบ่งออกเป็น 2 ประเภทได้แก่ 1)เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ บทเรียนการสร้างสรรค์โครงงานความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนประถมศึกษากับชุมชนและ แบบ บันทึกผลการศึกษาความสัมพันธ์ของสถานศึกษากับชุมชน 2)เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบประเมินโครงงานโดยตนเอง เพื่อน และผู้สอน และ แบบประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบโครงงาน สถิติที่ใช้ในการ วิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าเฉลี่ย(X) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน(SD) และสถิติทดสอบ t-test แบบ Dependent ผลการวิจัยสรุปว่า 1.นักศึกษาสร้างสรรค์โครงงานได้จำนวน 9 โครงงาน มีคะแนนเฉลี่ยจากการประเมิน โครงงานของนักศึกษาแต่ละกลุ่มด้วยตนเอง เพื่อน และผู้สอนเมื่อเทียบกับเกณฑ์โดยภาพรวมอยู่ใน ระดับมาก คะแนนเฉลี่ยของการทดสอบความรู้หลังเรียนมีค่าสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติที่ระดับ 0.05 2. นักศึกษามีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานโดยภาพรวมอยู่ในระดับ มาก